Posty

Wyświetlanie postów z styczeń, 2009

Ogłoszenie parafialne

Moi Drodzy! Zbliża się czas rozliczeń podatkowych, dlatego pozwalam sobie do was napisać. Oczywiście ci, którzy na stałe mieszkają za granicą i nie rozliczają się w Polsce z podatku, moją notkę mogą potraktować jako ciekawostkę ornitologiczną. Postaram się streszczać. Jak co roku nasz ukochany ustawodawca daje nam możliwość przekazania 1% podatku na organizację pożytku publicznego. Od dwóch bodajże lat sprawa jest maksymalnie uproszczoną nawet dla osób, które otrzymują zwroty podatkowe. Wcześniej osoby te musiały rzeczony procent wybecalować z własnego portfelika. Teraz nie – nasz najulubieńszy urząd w kraju zrobi to za nas. Wystarczy wypełnić w PIT odpowiednią rubrykę – i kasa leci we właściwą stronę. Sedno: Mam koleżankę, bardzo miłą i dzielną dziewczynę, która w 2000 roku, zaledwie po 6. miesiącach ciąży, powiła niezwykle udaną córeczkę. Niestety – nie zagłębiając się w szczegóły (chyba, że ktoś czuje potrzebę – to lu!, odpowiem na wszystkie pytania albo odpowie zainteresowana) – dz

Ballada finiszująca poniekąd

Wiem, że to plagiat, ale hasło na dziś: wyszedłemk, zamkniętyk. Z powodu braku wszystkiego, chwilowo się zawieszam. Jak napłynie (wszystko), to się odwiesi. Tymczasem pozdrawiam wszystkich gorąco i dziękuję za udział w programie. Napisy.

O zaskakujących zakończeniach

Występują: Prezes prezesowa Czas akcji: 20.00 Miejsce akcji: salon Prezes spożywa kolację, a prezesowa mu towarzyszy, zabawiając go lekką, zabawną i niezobowiązującą konwersacją, żeby lepiej trawił. prezesowa (kontynuując): I w ten sposób nauczyłam się fachowo rozbierać mięso. Dlatego szlag mnie trafia, kiedy patrzę, jak oni w tych marketach siekierą rąbią gdzie popadnie. Tylko schab umieją wyodrębnić. Prezes : Nie zapominaj, że ja też potrafię. W końcu nie raz ojciec przywoził to i owo w worku. Jeszcze ciepłe. A dziadek przecież był rzeźnikiem. Więc w genach. prezesowa : Ale przecież dziadek ze strony mamy. Prezes : Skąd, ze strony ojca. prezesowa : No popatrz, pomyliło mi się. A dziadek ze strony mamy kim był? Prezes : Pierdolonym ubekiem.

Dialogi na 4 rogi – prawie jak w kawale

Wprowadzenie – kawał (stary). Mama do Jasia: Jasiu!!! Wstawaj! Już późno. Jasio: Mamo… Ja nie chcę iść do szkoły! Mama do Jasia: Jasiu, musisz iść do szkoły! Jasio: Ale ja nieeeee chceeeee… Dzieci mnie w szkole nie lubią. Mama do Jasia, stając w drzwiach: Jasiu! Masz 45 lat i jesteś dyrektorem. Natychmiast wstawaj i do szkoły! Za udział biorą: Prezes prezesowa Czas akcji: 6.55 Miejsce akcji: salon Prezes: Kochanie, za pięć siódma, a ty jeszcze w piżamce! prezesowa (zastygając w zastanowieniu): Chwila, chwila! Przypomnij mi… Czy ja tam może jestem dyrektorem?

O matko

Jestem taka chora, że chyba zaraz zaliczę zgon. Tymczasem, jak wiadomo, zmiennik na L-4, gdyż ma jedną nóżkę bardziej. I kiedy powróci – nie wiadomo. Nadal podbijam serca wzburzonych klientów. Wczoraj zaliczyłam jednego i dziś jednego. Najbardziej podoba mi się, że ktoś się cieszy, mimo że odchodzi z niczym, czyli z tym, z czym przyszedł. Poczytuję to sobie za osobisty sukces. A teraz mniej przyjemne – idę wręczyć pracownikowi naganę na piśmie. Cóż, nie zawsze bywa słodko.

O tym, że no już dobra

Opierałam się i byłam twarda, ale (oj tak) też się za wami stęskniłam. No przyznaję się. Poza tym jestem w stanie kompletnego rozśmieszenia z dwóch powodów, choć jeden z nich po prostu trudno mi wam przedstawić, ponieważ ma na tyle kontekstu, że ręce opadają zanim się człowiek podejmie jego opisania. A drugi dotyczy klienta. Co poniedziałek pełnimy tzw. dyżury dyrektorskie, przyjmując rozżalonych petentów, czyli mamy dzień skargowy. Ponieważ mój zmiennik, na którego dziś wypadało, przybył o poranku z nogą w gipsie, chcąc - nie chcąc musiałam zostać na dyżurze. No i trafił mi się klient. Telefoniczny. Powiadam wam – pół godziny. Bardzo był zdolny. Na początku usiłowal tzw. chwytu pod siusiu. Wyraził niekłamaną radość, że może rozmawiać z kimś tak ważnym jak ja, oraz nadzieję, że w tej sytuacji jego problem zostanie załatwiony od ręki. Piiiiiiii… Manipulacja. Kiedy dowiedział się, że niestety niezwykle mi przykro, lecz powszechnie obowiązujące przepisy mówią, że tak nie można, usiłował m

Nie piszę

…bo mi się nie chce. O!