1110

Chuda przypadkowo (i niezamierzenie, jak przypuszczam) poszperała mi w mózgu, wydobywając na światło dzienne pewną anegdotkę o moim Tacie. A pragnę zapowiedzieć, że w najbliższym czasie pojawi się kilka historyjek rodzinnych, pochodzących z jego ust, lub takich, w których występuje w roli "starring". Jedna z nich kołacze do moich palców od jakiegoś czasu, lecz by ją Wam sprzedać, z uwagi na pisarską rzetelność, chcę jeszcze odświeżyć sobie dwa filmy.

Dygresja (stare nawyki).
Otóż na swej drodze edukacyjnej napotkałam dwie nieortograficzne nauczycielki. W szkole podstawowej panią Pruszyńską, a w ogólniaku panią Świerzy. Nie do wiary, ale do dziś zdarza mi się napisać "prószyć" przez "u" i "świeży" przez "rz". Oto moc szkolnictwa w Polsce!
Koniec dygresji.

Powróćmy zatem, jak to się mawia u mnie w domu, do adremów. Chodzi mianowicie o poziom językowy współczesnej literatury. No, pewnie że nie mam na myśli całej. Niemniej trzeba uczciwie przyznać, że część książek, obecnych w księgarniach, przeraża poziomem polszczyzny. I to nie jest słowo użyte na wyrost.
W zeszłą niedzielę udałam się na kawkę do Protoplastów i jakoś tak rzeczony temat nam wypłynął. Przedyskutowaliśmy go barwnie, co tym razem było czystą przyjemnością, gdyż w tej akurat sprawie w pełni się zgadzamy. Ergo nikt nikogo po głowie nie tłukł. Niemniej furorę zrobił nie czyjś argument, lecz Tato, opowiadając, że w czasie nieodległym nabył pewną pozycję, którą - uwaga! - przeczytawszy w 1/4, ujął z obrzydzeniem w paluszki i wyniósł na śmietnik koło domu (cóż za skuteczność - mógł wywalić do kosza osobistego, ale nie!). Następnie wyjął chusteczkę, a należy do rocznika, który nosi przy sobie również chusteczkę z tkaniny, i dokładnie wytarł w nią palce.
Wyobraziwszy sobie scenę, zachlipałam ze szczęścia.

Nie pytajcie o pozycję, bo nie pamiętam. gdzieś mi się jeno kołacze, że polska.

Komentarze

  1. Widze, widze te scene i chlipie! :-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. A jeszcze gdybyś Ojca znała... No miód i orzeszki.

      Usuń
  2. Ja sobie słucham dostanego w ramach jakiejś szybkiej akcji na fb audiobooka Janusza Krawca Wiśniewskiego.
    czytać by mi się pewnie nie chciało, bo jednak trochę dłużyzna, ale ogólnie taka Lalka drugiej połowy XX wieku. Przyzwoita, choć autor pewnie chciałby, żeby była trochę nieprzyzwoita.
    ALE!
    Równocześnie w tej przyzwoitej książce trafiam na słowa i zdania, za które obcinałabym autorowi rączki w obu nadgarstkach. "Piersiątka", "pępuszki" oraz nadużywana metafora ptaka mnie powalają!
    A ile razy w książce padło zdanie "Taka była wtedy moda" (krawiec jest narratorem, co nietrudno zgadnąć ;)), czy "Krew napłynęła mi do i tak zawsze czerwonej twarzy" to nie zliczę. Wiele, wiele razy za dużo. Wzdech..

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. I można by powiedzieć, że całkiem doświadczony pisarz. Ale gdzie - pytam - gdzie jest korekta i redakcja? Za co piniądz bierze?

      Usuń
  3. Ludzie, przecież od razu widać że to cała rodzina Czepialskich. Pisarzu, jeżeli zbłądzisz w te strony - nie przejmuj się, odwalasz kawał dobrej roboty czego najlepszym dowodem jest to, że Ci książkę wydali i że sprzedają (albo sprzedawają) za 34,99. złe książki kosztują mniej. Nie zrażaj się :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Cienka jest granica między pisarstwem a grafomaństwem. I nie wiadomo dlaczego ludzkość stadami zapinkala w tamtą stronę.

      Usuń
    2. bo wtedy więcej luda rozumie o czym się pisze, bez wysiłku :)

      Usuń
    3. Po co w ogóle pisać? Przy czytaniu oczy się męczą.

      Usuń
    4. Że też oni się przy pisaniu nie zmęczą na tyle, by zrezygnować.

      Usuń
    5. widzę że tworzy się tu liga na rzecz wtórnego analfabetyzmu. ja tam szczęśliwa jestem kiedy człowiek mnie rozumie, bo często się zdarza że tłumaczę jak najprościej się da (no może nie najprościej bo wulgaryzmy pomijam) pytam czy rozumie, ten kiwa główką, a następnie wychodzi i pyta o co chodziło. ja wiem że tam gdzie pracuję są silne zakłócenia komunikacyjne- stres itp. ale bez przesady. więc jeżeli ktoś jeszcze potrafi i chce w ogóle czytać to i tak dobrze.

      Usuń
    6. Pacz pani na górę, co zrobiłam. Espeszely for ju. :)

      Usuń
  4. Chciałabym stanowczo zdementować, jakobym grzebała waterloo gdziekolwiek, a już na pewno nie w mózgu! Ja prosta kura domowa jestem, grzebnąć se lubię na własnym podwórku.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. I tak sobie cenię, że dzwonisz po grzebaniu. Gorzej by było, gdybyś milczała wyniośle.

      Usuń

Prześlij komentarz