1580

Kawałek książek my przenieśli. Zrobiło się wreszcie ciut swojsko. Przynajmniej na jednej ścianie. No, dobra. Na odrobinie drugiej również. Z niecierpliwością oczekujemy na całkiem nowy regał książkowy na ścianie trzeciej. Zastanawiam się, czy może nie łyknąłby książek z przedpokoju.

Cała fantastyka nadal zalega w sypialni. I inne też. Niestety. O tzw. gratach już nawet nie wspominam, cholerajasnapsiakrew. Przy okazji złożę oświadczenie. Uwaga.
Jak jeszcze raz usłyszę, że - dajmy na to - Słowacki, Gałczyński, Meissner albo i Suworow nie są nam potrzebni, to ktoś się wyprowadzi. W podskokach. Aż dziw, że Kapuścińskiego, Eco czy Lema nie tyka kijem myślowym.

Straszny pierdolnik książkowy mam. Staff stoi koło Andersena, Sienkiewicz koło Grassa i Has(z)ka, a Prus niebezpiecznie ociera się o podręcznik języka Java. Bardzo mnie to irytuje, bo mam swój system układania książek i trudno mi znieść Ćwierciakiewiczową przekładaną "Wodnikowym wzgórzem".
Przy okazji odkryłam, że mam w domu jedną książkę Paulo Coelho i teraz nie wiem, co o sobie myśleć. Nawet Zuzia dołączyła w tej nabrzmiałej znaczeniem ciszy i podle chichocząc odczytała ze dwa losowo wybrane zdania z pechowej książki, dokładając do tego jakąś kiepską teorię filozoficzną.

Tymczasem w sypialni nadal pierdolnik.

Zdjęcie obejmuje zaledwie jego fragment. Słabo mi już od tego. Pożądam porządku.
Na tę okoliczność zagoniłam córkę jednorodną do sprzątania w miejscach, w których sprzątnąć się da. Odrobinkę mi od tego ulżyło. Nie od zaganiania, tylko od wyniku.

Karol ukontentowan. Dom wreszcie zaczyna wyglądać jak dom.