1824

Bardzo miło jest posiedzieć sobie w ogródku.

Szczególnie, gdy ktoś zrobi człowiekowi obiad, poda, posprząta i jeszcze zapyta, czy smakowało. Po czym wyda deser. A na koniec zapakuje do siatki fasolki, ogórków, pomidorów i botwinki na własnej piersi uhodowanej. Jutro obiad warzywny. I tak się żreć nie chce w tym upale.

Z badań wynika, że powinnam jadać czerwone mięso. Co zrobię, jak nie lubię. A i ideologicznie jest mi to obce. Mięso jadam z rzadka, czasem ryby - to chętniej, ale jaki skromny wybór w tym rybackim kraju. Że o cenach nie wspomnę. Dzisiejszy posiłek drobiowo-warzywny byłby dla mnie idealny bez drobiu. Na deser piernik ze śliwkami, usmażonymi naprędce. W takiej temperaturze po deserze konwersację charakteryzuje upadek.

Ogródek ma same plusy oprócz komarów. Gdy wreszcie temperatura ciut zelżała, trzeba się było brać, bo cięły jak opętane. Mówię Wam - komary zostały stworzone na złość. Mnie się w takich sytuacjach dodatkowo włącza nerwica natręctw i świąd całego człowieka. Będę się drapała do piątku. Ale nie, to nie wpływa na pęd do posiadania własnych komarów. Jakieś zwierzątka, prócz kotów, trzeba mieć.

W drodze powrotnej zachciało mi się kawy (wiadomo wszem i wobec, że ja zasypiam w pięć sekund po podwójnym espresso - kawa na nic NIE DZIAŁA) i doznałam olśnienia, że w McCafe mają taką orange mocha, co to chętnie. W związku z powyższym wyraziłam wolę i ochotę (o 22:00), a Prezes pogłaskał mnie po głowie i powiedział:
- Dla ciebie wszystko, kochanie.
Cóż z tego, jeśli się okazało, że jedyna McCafe jest w centrum Katowic. Tak daleko to nawet moje samozaparcie nie sięga. I teraz muszę sobie zrobić kawę sama, bo przeoczyłam moment, gdy po kąpieli wydalił się na pięterko. A kotów, ubolewam, dotąd parzyć kawy nie nauczyłam. Przeoczenie.

Mimo wszystko dostrzegam plusy dodatnie dnia dzisiejszego. I wypiłam dwa zimne piwa - co mi się naprawdę rzadko zdarza, nie, że dwa, tylko że w ogóle - które podano mi pod nos w schłodzonym na tę okoliczność kuflu. Żyć nie umierać.

A jutro ma być jeszcze cieplej.
Ołdir! Czyli - o, jeleniu!