1462

Ja tam zasadniczo jestem spokojna i nawet ugodowa. Rzadko mi się zdarza skok ciśnienia na okoliczność tzw. obsługi klienta, ale też wymagam określonego poziomu, tyle że bez piany na ryju. Jestem przy tym głęboko przekonana, że popyt czyni podaż, czyli jakiej obsługi będziemy wymagali, taką dostaniemy. I będzie grzecznie, miło oraz z pocałunkiem w dupcię, jeśli nie przyjmiemy niczego innego.

Ale Media Markt to mnie wyprowadził z równowagi, dlatego ja ich też wyprowadzę. Nie ma tak, że ktoś mnie narazi na kłopoty, nerwy, straty, a ja przejdę nad tym do porządku dziennego. Bo inaczej zasada z pierwszego akapitu się nie sprawdzi. Więc bez akcentu rozproszonej śliny w okolicach twarzoczaszki, na spokojnie, acz dobitnie.

Dygresja
Całkiem niedawno pewien uroczy, młody człowiek dyskutował ze mną na temat moich wkurwów. I potwierdził teorię rodzinną. A obcy. Powiedział mi tak:
- Widziałem cię już wyprowadzoną z równowagi. Mówisz wtedy BARDZO spokojnie, cicho i wyraźnie. Po prostu słowa są tak wycyzelowane, że człowiek wręcz je widzi. I dosłownie miażdżysz rozmówcę intelektem. Muszę przyznać, że się bałem, choć byłem tylko niemym świadkiem. A twojemu przeciwnikowi to po prostu współczuję*.
Koniec dygresji

A było tak.
W drugiej połowie września, w Krakowie, w Media Markcie Zuzia kupiła sobie radio samochodowe. I w styczniu szlag je trafił. Oczywiście zaczęła histeryzować, bo nie znosi jeździć bez radia - nawet ją rozumiem. Ale nie po to się ustawodawca kiedyś upił do nieprzytomności i wyprodukował Ustawę o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej... żebyśmy miały stresować się ponad miarę*.
Napisałam jej na karteluszku, na co ma się powołać i pojechała. Do Media Marktu w Chorzowie. W końcu sieciówka. Na paragonie nazwa i adres centrali w Warszawie.

I co?
Jajco. Odmówili. Mogą jej oddać do naprawy serwisowej albo ma se jechać do Krakowa. Oooo... Nie będziemy tak rozmawiać. Wróciła, a ja zadzwoniłam do BOK-u, gdzie miły pan potwierdził, że mam rację, napisał mail do kierownika sklepu w Chorzowie z pouczeniem, żeby zrealizowali. Dwie godziny później zadzwonił do mnie kierownik sklepu.
I co?
Jajco. Nie przyjmą. No to mi lekuchno podniósł ciśnienie. Zgodnie z dygresją, zrobiłam się chłodna, cicha i wyraźna, a następnie zapytałam o podstawę prawną. Nie zna. Pomyślałam sobie ze trzy okrąglutkie zdanka na temat nieznajomości przepisów, w oparciu o które się działa, a głośno wyraziłam wolę, by naszą rozmowę potraktował jako skargę na obsługę klienta i odpowiedział na nią pisemnie, z podaniem podstawy prawnej dla działań Media Marktu.
I co?
Jajco. Dostałam pismo, w którym... informują, że nie przyjmą. Bez podstawy prawnej, bez odniesienia się do formy (skarga), nawet bez zwykłego "przepraszam". Weszłam na poziom szeptu. I napisałam skargę do centrali. Po raz pierwszy w życiu.

Zdania są BARDZO okrągłe. Bardzo spokojne. Z podaniem przepisów. Z żądaniem finansowego zadośćuczynienia za poniesione straty materialne. I zobaczymy. Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów uwielbia takie wydarzenia. Wiem, bo stałam po drugiej stronie - rozpatrywałam reklamacje. Potrafią się brać za najbardziej bzdurne uwagi klientów. I nie jest łatwo z nimi wygrać, naprawdę (tak, to też umiem, ale ojtam).
A radio poszło do Krakowa pocztą. Żeby nikt nie mógł się uczepić, że nam termin przeleciał.

Bardzo. Bardzo zła Asia. Nie opłaca się z Asią spierać. Gdyż jest Podłą Suką.




* Niech współczuje, co mi tam. Uważajo se, kmioty. Bo walcem przejadę. Gwiżdżąc Marsyliankę.
** Niech mnie ktoś poprawi, ale prywatnie sądzę, że to jest najkorzystniejszy przepis, jaki zaistniał w Polsce. Dla zwykłego zjadacza chleba. Kto nie zna i się nie posługuje - czytać i wdrożyć. Na pamięć się nauczyć, to tylko 10 artykułów. Cud, miód i orzeszki. Kochom.