1040

Oglądam „Korczaka”. Wiem, że będę żałować. Właściwie już żałuję.

W takich chwilach ze wszystkich sił staram się myśleć o opowiadaniu mojego taty, że raz na Plantach żołnierz Wehrmachtu dał mu cukierka i pogłaskał go po głowie. Że oni też byli ludźmi.

A im bardziej się staram, tym bardziej jestem przekonana, że są na świecie rzeczy, o których nigdy, przenigdy nie wolno zapomnieć.