1202

Kontynuuję wątek.

Wczoraj słońce ruszyło wreszcie leniwe dupsko, co wydajnie wpłynęło na mój nastrój oraz, że tak powiem, napęd. Czyli: latałam jak kot z pęcherzem. Wizyta u notariusza, w lokalnym oddziale NFZ, zakupy, praca z tekstami, maile, maile, maile, telefony, telefony, telefony. Finalizując obiad zostałam tknięta myślą, że jakoś jasno za oknem, a do tego przyjaźnie. A ja na ten spacer...
Nie było odwrotu.

Zadzwoniłam więc.
- Spacerek? - zapytałam nieśmiało.
- TAK!
- A jest pani ubrana?
- TAK!
Rzeczywiście była. Nawet dość wystrojona, za co natychmiast ją pochwaliłam. Postałyśmy chwilę przed domem, pani Małgosia cieszyła się słońcem, ciepłem i zielenią. Potem przeszła do konkretów.
- Dokąd mnie zabierzesz?
- Gdzie tylko pani chce.
- Pójdziemy do sklepu? Nie mam nic do picia.
- Pewnie.
- I gdzie jeszcze?
Widzieliście ją, wyczynowiec się znalazł. Dwa lata nie wychodziła i od razu chce bić rekordy.
- A jest pani pełnoletnia? - upewniłam się z kamiennym wyrazem twarzy.
Zachichotała jak pensjonarka.
- To idziemy na piwo!
- Naprawdę? Do tej knajpki obok? Tej z ogródkiem? Naprawdę mogę?
- Tylko pod warunkiem, że ma pani 18 lat.
- Mam!
- Ja też mam. Kto nam zabroni?
- Cudownie! - Roześmiała się.
Zrobiłyśmy drobne zakupy i powolutku przeszłyśmy do małego ogródka. Usadziłam ją pod parasolem, przyniosłam zamówiony napój, zapaliłyśmy po papierosie. Cieszyła się całą panią Małgosią.
Poplotkowałyśmy na tematy różne. Opowiedziała mi parę bardzo ciekawych historyjek. Była odprężona, uśmiechnięta. Po godzinie zrobiło jej się trochę duszno. Tuż przed wstaniem z ławeczki spojrzała na mnie poważnie i powiedziała:
- Asiu... Ja nie wiedziałam, że ty jesteś taka fajna.
- Bo ja się ukrywam!
Ruszyłyśmy w drogę powrotną. Sprawny człowiek nie zdaje sobie sprawy, jakim wyzwaniem może być droga do najbliższego spożywczaka.
- Co dziś na obiad? - zainteresowałam się.
- Zupę mi ugotowała* - westchnęła i skrzywiła się.
Widziałam tę zupę. Ja wiem, że z głodu można zjeść różne rzeczy. I musiałabym być naprawdę głodna, żeby zjeść to świństwo. Naprawdę bardzo głodna.
- Zje pani roladkę?
- Jaką roladkę?
- Taką roladkową, z kluseczkami.
- Zrobiłaś?
- No tak.
- I przyniesiesz mi?
- Pewnie.
- O, Boże. Co za cudowny dzień.

Rozleciałam się dopiero przy talerzu. Czekała na mnie przebrana w sukienkę. W sukienkę! Ciepło jej się zrobiło na spacerze. Jak zobaczyła ten przygotowany w normalnym domu posiłek, zaczęła przestępować z nogi na nogę jak małe dziecko. Stała nade mną, kiedy kroiłam jej jedzenie w małe kawałeczki, bo sama tego nie potrafi zrobić. Stała i wzdychała. Wreszcie nie wytrzymała i... desperackim ruchem włożyła palec do sosu, a potem szybko, jakby jej ktoś chciał to odebrać, do buzi.
Nie pytałam o nic, tylko zaniosłam talerz do pokoju, życzyłam smacznego i zmyłam się, bo wiem, że nie lubi, gdy ktoś patrzy na nią, kiedy je. Ma częściowo porażoną twarz, więc posiłki sprawiają jej kłopot.

Trochę wcześniej zamyśliła się, a potem spojrzała na mnie w napięciu.
- Mam do ciebie prośbę.
- Śmiało.
- Zawieziesz mnie do tego szpitala obok nas?
- No pewnie. Co tam będziemy robić?
- Obejrzymy to wszystko. Zdecydowałam, że pójdę na rehabilitację.



* Opiekunka z MOPSu.

Komentarze

  1. Aska, jestes wielka.
    I ani mi sie waz przeczyc i krygowac! Cicho tam!

    OdpowiedzUsuń
  2. Eeeetam! Fatalnie sie ukrywasz :D

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. No, nie mówcie. Latami się ukrywam i całkiem nieźle mi idzie. Czasem się tylko coś wypsnie, ale to się przysypie gruzem.

      Usuń
  3. Przywróciłaś kobiecie chęć do życia, brawo,ale i tez duża odpowiedzialność za taką mało samodzielną osóbkę ,ale może dzięki Tobie stanie się na nowo samodzielna.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Mam taką nadzieję. Sprawdziłam - dziś też była w sukience. W nagrodę... upragnione maliny. No i było radości :)

      Usuń
  4. Podpinam się pod powyższe opinie. Miło wiedzieć, że człowiek z sercem na dłoni to nie gatunek wymarły. Anet

    OdpowiedzUsuń
  5. Też nie wiedziałam, że jesteś taka fajna :P

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. A widzisz! Znaczy, że nieźle mi idzie, a to wszystko powyżej, to kalumnie jakieś.

      Usuń
  6. A ja wiedziałam, że Asia jest fajna, ha! :-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Bo Ty to musisz zawsze na przekór. Stoisz, gdzie stało ZOMO ;)))))))

      Usuń
  7. Odpowiedzi
    1. Ten komentarz podoba mi się najbardziej. Ile treści! Jaka urocza forma!

      Usuń
    2. urocza jako i autorka :D

      Usuń
    3. OCZYWIŚCIE. Urocza, piękna, dowcipna i jeszcze na drutach umie. Wiem, widziałam efekty :)

      Usuń
    4. umiesz się zachować :)

      Usuń
    5. Coś tam jednak umiem ;) Niewiele, ale zawsze jakiś kapitał.

      Usuń

Prześlij komentarz