2012

Tymczasem gdy tylko straciliście czujność, z Dzikiem i jego matką zamieszkały...

... Maja i Gucio

Zatem Dzik został posiadaczem ziemskim oraz farmerem w jednym. I ogólnie pełne szaleństwo.

Tym samym Czesław stracił swą pozycję najmniejszego i najmłodszego w rodzinie. Naprzeciw pięciotygodniowych pisklaków jawi się malamutem, a nawet mamutem. Czesławowi to nie przeszkadza, byle miska była pełna.

Poza tym Szef szepnął mi do uszka na stronie, że po nowym roku nadal będę pracownicą fabryki, więc radość wielka. Wyraźnie zakończyłam epizod lumpenproletariacki. Na tę okoliczność udaliśmy się na jazzowy wtorek, mimo że Prezes zaznaczył nutkę* w kalendarzu na niedzielę. Ja tam zgodna jestem, ale żeby wtorek przypadał w niedzielę, to jako żywo... nie przerabiano.
Jeden facet, co siedział koło mnie, gadał. Niesiona falą sukcesu o mało nie zdzieliłam go z liścia.
NOSPR nadal stoi i ma się znakomicie.

- Trzeba przyznać, że nie czuję się odchamiona, lecz wręcz ukulturalniona - poinformowałam Prezesa w drodze powrotnej.
- Już nie tylko BYLIŚMY, ale normalnie BYWAMY! - podsumował zgrabnie.
- Ani się człowiek obejrzy, a zostaniemy stałymi bywalcami. Jak sądzisz... czy tam można mieć swoje fotele niczym różni mistrzowie w kawiarniach? Literackich, dajmy na to?
- Sprawdzimy. Będziesz mogła przylutować jakiemuś fajansiarzowi z karnetem.
No to czekam. Nie ma jak strzelić komuś w ucho w siedzibie kultury wysokiej.

*Prezes jest fanem ikonografii. Niektóre zaznaczenia w kalendarzu nawet mnie zadziwiają.