1318

Bardzo bym chciała, aby moje poświęcenie zostało docenione. Skaner bowiem znajduje się w NORZE, gdzie - by postawić komputer i usiąść - trzeba posłużyć się saperką. Na szczęście przeszłość harcerską posiadam, to i saperka się znajdzie. A jutro rano w ruch pójdzie łopata mentalna. Przyłupie się nią wprost w czółko, może na chwilę część śmietnika zniknie.

Powracam do notek wspomnieniowych. Na zdjęciu Dziadek - porucznik Wojska Polskiego. Ja się tam na szarżach nie znam, więc nie wiem, co on był w momencie robienia zdjęć. Ale przy okazji znalazlam wycinek z prasy o zawodach konnych, gdzie się go, z przeproszeniem, z nazwiska wymienia, gdyż stanął na podium. Jest z tym związana angdotka, ale tłucze mi się jedynie po puszce mózgowej. Postanowiłam, że wezmę część zdjęć do rodziców, żeby tata pomógł mi je opisać, to przy okazji odświeżę i dopiszę.

Voila!

Nie można powiedzieć, urodziwy był z niego młodzieniec. A te włoski to miał takie przylizane do końca życia. I na WSZYSTKICH zdjęciach grupowych widnieje otoczony wianuszkiem obcych bab. Tedy wracam Państwa do notki o słuchaniu starych ludzi.

PS Bonus. Nie mogłam się oprzeć. Mój tatuś w roli starszego brata. Ergo - stryj w roli młodszego. Cium, cium.