1552

Hurtownia gastronomiczna.

Jutro poniedziałek, czas na gotowanie w odwrocie. Montuję obiady w ilości hurtowej. Pierogi z soczewicą, ruskie, krokiety z kapustą i grzybami, naleśniki z serem i rodzynkami, a nawet zupę kalafiorową. Zastanawiam się, czy machnąć też krem z cukinii, ale dochodzę do wniosku, że większość zup jest nieskomplikowana w przygotowaniu, więc zostawiam to sobie na później.

MamoPiotra, czy spakował w tej chwili kapcioszki?

Ostrzeżona przez przyjaciółkę, na koniec tygodnia planuję ociekającą tłuszczem golonkę, która skutecznie wypłoszy jej partnera, z zamiłowania bezmięsnego. Albowiem dobra ta kobieta ostrzegła mnie, że przekarmienie Mistrza Remontu może doprowadzić do jego zagnieżdżenia się. Jakkolwiek bardzo nie lubiłabym człowieka, to wizja kolejnej osoby, snującej się po domu i nastawionej roszczeniowo, ciut mnie jednak przerasta. Pięć zameldowanych, w tym trzy czworonożne, to i tak wiele, jak na moją - nieco krecią - wytrzymałość.

Zaraz zasiadam do lepienia, kolejny odcinek "Gry o tron" już się rozgrzewa. Później czynność najmniej przeze mnie ulubiona, czyli obsmażanie zawiniętych krokietów. Zawsze się rozwalają i na tę okoliczność szlag mnie trafia. W każdym razie pocieszam się myślą, że i tak powinni się cieszyć z zaistnienia posiłku. Nawet w rozpadzie. Gdyż mogę w dowolnej chwili wypowiedzieć tę umowę ze skutkiem natychmiastowym.

Wypełniona praniem suszarka na środku salonu nie jest podniecająca. Tudzież deska do prasowania oraz żalazko. Powiedzmy sobie szczerze - określenie "duży pokój" jest jednak nieco umowne. Właśnie jakiś niezrównoważony umysłowo kot wskoczył na to wszystko i wywalił z hukiem (przecież suszarka z praniem w salonie to przedziwne zjawisko!). Ludzie, żeby mnie tylko szlag nie trafił zanim przetrwam. Bo jak mnie trafi, to po co remontować?