1759

Postanowiłam zatrudnić się na taśmie.

Ludzie, ja na akord robię. Wyrabiałabym na tej taśmie pińcet procent normy. I pewnie zarobiłabym więcej niż na eksponowanym stanowisku kierowniczym w fabryce. No bo co mi z tego, że jestem ważna, jeśli gówno z tego mam? Oprócz, ma się rozumieć, satysfakcji z efektów. Bo lubię tę robotę. Wiem, że to dziwne, ale lubię. Naprawdę. I nawet tych powalonych ludzi. Z grubsza i ogólnie rzecz biorąc. A już najbardziej to lubię sprzątaczki. Nie ma w tym nic śmiesznego - są po prostu odlotowym zespołem.

Prócz tego latania to mam pracę twórczą. Znowu. I jeden mój pracownik też się na taką załapał, niestety. Niestety, bo ktoś to musi po nim sprawdzić. Cholerajasnapsiakrew.

***

Koty powariowały.
Edward zdrów jak rydz, co rozpoznałam w chwili, gdy włożył mi łapę do ust podczas jedzenia rurki waniliowej. Przeze mnie jedzenia. Z Lidla te rurki - pyszne, polecam. Tak, wiem - grzeszę. No więc włożył mi tę łapę do gęby celem pozyskania kawałka dla siebie. Znaczy: wszystko w normie.
Za to Zofia się porzygała.
A Karol odmówił przyjęcia posiłku.
Bajka.

***

Znalazłam kolejny dom. Nowy. Standardowe oczekiwania spełnione, poza ogrodem, bo dom nowy, to trzeba zagospodarować. W zasadzie już miałam pisać do ludzi, ale cały czas coś mnie niepokoiło i nie wiedziałam co. Myślałam o tym, myślałam i nagle... bingo! Dom stoi bokiem do bramy, a garaż jest po drugiej stronie. Czyli każdorazowo, żeby wjechać do garażu, robi się rundę honorową przed wejściem. To jak zagospodarować ogród?! Nosz... debile jacyś to stawiali. Było dać garaż od wjazdu, nie?
Nie zniosłabym.
Do śmieci.

Sądzicie, że w końcu coś znajdę?