1790

Zadzwonił.

- Wiesz... okrutnie się wczoraj zmasakrowaliśmy z kolegą i gdy wstałem rano, i przeczytałem twój SMS, to pomyślałem, że to racja. Nie umrę zwykłą śmiercią. Głowa mi wybuchnie.
- Wybuchnie zaraz po tym, jak ci napcham w dupę dynamitu i podpalę lont.

Ach! Te pełne czułości rozmowy! Co by nie mówić, wynik jest pozytywny. Znalazłam zegar w tablecie i wyłączyłam budzik. Faktycznie był ustawiony cyklicznie. Jutro o świtaniu ruszyłabym na stolnicę i wsadziła mu ten dynamit. Tak sądzę.

***

Dziecko donosi, że ma adres. Cudownie przestać być matką bezdomnej.

***

Potrzebuję na gwałt jakiego starego telefonu, bo nie mam w co wsadzić karty z LycaMobile. Moją nokię - staruszeczkę coś zeżarło. Może to dobry moment, by zacząć szukać nokii i znaleźć przypadkiem suszarkę?

***

O poranku usłyszałam przez okno syrenę alarmową. Wyła na pełny regulator. Aż się koty w szafach pochowały.
- Mamuuuuuuniaaaaaa!!! Ja nie chcę sandaaaaaałkóóóóóóóóów!!! Ja nie chcę zamykać drzwiiiiii!!!
Akurat schodziłam na dół. Gdy otwarłam drzwi od klatki, wrzask ucichł, jak ucięty nożem. Na chodniku stał Dzik i na mój widok zaczął wyglądać niewyraźnie.
- Czego się drzesz, synu szatana?! - zapytałam czule. - Nie akceptuję takich wrzasków. CISZA!
Zawstydzony Dzik poruszył się gwałtownie, by zniknąć za nogą matki.
Odwiozłam ich do dziadka. Przez całą drogę milczał jak zaklęty, choć normalnie gęba mu się nie zamyka. Pewnie z obawy przed przyschnięciem języka do podniebienia.
Wysiadłszy, obrócił się, posłał mi całusa i słodziutko powiedział:
- Pa, Asiu. Pa.

Możecie planować w swoich budżetach wynajmowanie mnie na godziny. Stawkę się ustali. Na sam mój widok dzieci zaczynają być grzeczne, muchy mrą w powietrzu, a chwasty więdną. Wachlarz usług dość szeroki, satysfakcja gwarantowana.