1855

Podnieciłam się.

No co? No co się cieszą? Ja się głównie yntelektualnie podniecam, niestety. Ale, prawda, lepszy rydz niż nic. I teraz ja napiszę, dlaczego się podnieciłam. Napiszę, czy tego chcecie, czy nie! Taki mam imperatyw. Kategoryczny. Uwaga.

Otóż mówię dziś Prezesu:
- Gadu gadu sobie zainstaluję, gdyż albowiem nie korzystam i korzystać nie zamierzam, lecz numer posiadam archiwalny, z początków istnienia gospodarki kapitalistycznej i żal, by tak odebrali bez pardonu.
Jak powiedziałam, tak zrobiłam.
Istotną kwestią jest tu fakt, iż gdy dorosłam, dojrzałam i się urwałam, to konta personalizuję, imię, nazwisko podaję (nawet w mailach), ba - mało tego - zdjęcie nawet zamieszczam. Lekko rozmazane i na tle liścia, żeby powiało nadzieją i odwróciło uwagę od zmarch.

Więc wzięłam, zainstalowałam, a potem nawet odpaliłam i mówię:
- To ja sobie widoczność ustawię, nie byłam tu widoczna z dziesięć lat. Tak jakoś od czasu, gdy odciąłeś mnie od Internetu i w piwnicy trzymasz.
Bo trzeba Wam wiedzieć (albo przypomnieć), że my z Prezesem to się w internetach poznaliśmy, a on jest szczególarz (co było do udowodnienia) i przewidujący, więc eliminuje ryzyko. Tym samym łańcuch mi przykrócił, no, mówię Wam, bardzo dużo wysiłku kosztuje mnie dosięgnięcie do klawiatury. Zaraz po tym, jak wygryzę dziurę w drzwiach piwnicznych i na wolność się wydostanę. Chwilowo.

No to sobie ustawiłam i pacze, jak się ładnie słoneczko świeci. Na górze się świeci, bo maki mają pasek na górze. A tu nagle: brzdęk! Wiadomość się pojawiła. Zaglądam - jako żywo, nie znam człowieka. I mówi on do mnie słowa, których ja bym obcemu nie powiedziała, gdyż jestem z dobrego domu. Prawie z fortepianem. To zamknęłam i udaję, że nie zauważyłam.
A tu: brzdęk! Następna. I następna. I następna. Na jednej to się nawet skupiłam, gdyż nienajmłodsza już jestem i szczegół czasem do mnie nie dociera. Powiększyłam, patrzę na wprost, w lewo głowę przegięłam, potem w prawo... Co on tu ma w profilowym?
Fiut. Wygląda na selfie.
Oszfak.

Ja już, Państwo Drogie, nie nadanżam za światem. Znaczy, że teraz to komunikator nie służy do komunikacji, tylko do wyszukiwania sobie partnerów, że tak powiem: erotycznych? Gdyż nie podejrzewam, aby me zdjęcie z liściem wzbudziło w kimś takie emocje, że zapragnął wiecheć róż do mych stóp (jakże gustownie obutych) i już. Ajlawju i zostańzemnąnazawsze. Zwłaszcza tego z fiutem nie podejrzewam. Znaczy, ja się oczywiście bardzo cieszę, że posiada wyposażenie. Przecież bez tego źle by mu się sikało, a i głos piskliwy. Ale żeby tak kobietę w oko? Fiutem? Bez kawy nawet? I to w poniedziałek?!

Czuję to znane skądinąd mrowienie. Może rozpocznę nowe badania terenowe? Inspirująca myśl.