1399

Otóż, moi drodzy, jestem porażona, jak mało macie roboty w wigilię, że siedzicie tutaj i czytacie jakieś bzdury archiwalne - hehe. Tak na marginesie - dzięki czyjemuś grzebaniu odświeżam sobie różne starocie, do których nie zajrzałabym pewnie nigdy. Fragment z króliczą mordką i pękaniem z żalu bardzo mnie rozbawił. Jaka ja dowcipna, niu niu niu.

Usmażyłam rybę, która nie jest karpiem, bo się karpia brzydzę i to nie tylko z przyczyn ideologicznych. Do mamy zadzwoniłam, żeby jej powiedzieć: bardzo jesteśmy zdolnymi planistkami, tylko nie uwzględniłyśmy, że wigilia dzień czarny i prezes w robocie. Protoplastka uznała, że możemy to olać, jest zaawansowana w przygotowaniach i ogólny luz.

W domu cisza, studentka śpi jak suseł (zaraz wyrwę chwasta z wyra), tylko kot któryś defekuje radośnie, dokładając się tym samym do nastroju świątecznego. Robię rachunek sumienia, czy aby o wszystkim pamiętałam. Zaraz wlezę pod prysznic, by później zrobić sobie jakąś wyjściową twarz i to zanim dziecko pójdzie w okupanta. Też sobie zwykle robi twarz, więc może być jatka.

To idę. Umyję patelnię. A następnie me boskie ciało.
Verry Merry Christmas, dżingl, dżingl!