1401

Święta z założenia powinny obfitować w niespodzianki, więc mam jedną. Jutro wyjeżdżam. I nie byłoby w tym zapewne nic zaskakującego, gdyby nie fakt, że pod poprzednim postem odpisałam dorze, że jeśli się za coś zabieram, to z przytupem. Więc wyjeżdżam do Warszawy, żeby... wystapić w telewizji.

Właściwie to jedziemy sobie we dwie: ja i córka moja jednorodna Zuzanna. Zgodziła się pod warunkiem, że nikt jej nie zmusi do okazywania twarzy całej Polsce. Pani redaktor przyjęła to z lekkim smuteczkiem, bo oto ktoś nie chce przyjechać z osobą towarzyszącą w postaci żony (nie posiadam), a dziecko ma się tematycznie i już była w ogródku, już witała się z gąską, a tu figa.

Ruszamy na podbój stolicy po południu, dotrzemy, gdy ciemność zapadnie, a i w końcu święto, więc włóczyć się nie ma gdzie. Za to pobędziemy sobie razem, śpiąc nawet w jednym pokoju, co nam się nie zdarzyło od lat. Będą przecieki, czy chrapię jak stary furman. Zamierzam prowadzić jakieś nocne Polaków rozmowy albo i też dostać zdublowanej głupawki, co wszak niesie nasza pula genetyczna. Może być wesoło.

Na dzień wtóry, czyli piątek, umówiłyśmy się podstępnie na kawkę z Preclową. No, proszę, możecie mi już zazdrościć! Sama sobie zazdroszczę. Zuzanna uznała to za znakomity pretekst do podboju stolicy w pojedynkę, mam tylko nadzieję, że zechce choć okazać swe oblicze matce Precla. Narazie, nie wnosi o obecność mojej karty kredytowej, co ani chybi jest wynikiem dłubaniny pod choinką. Może ocalę resztki debetu.

Fajnie buduję napięcie, prawda?

Dobra, koniec.
Tadaam. Dzień dobry TVN, piątek - 27 grudnia. Nie wiem, o której. Włączcie nagrywanie albo siedźcie przed telewizorami od ósmej, bo wtedy program się zaczyna.
Rozmawiamy naturalnie o Macierzyństwie bez lukru. Ja jestem delegat ciała redakcyjno - dezorganizacyjnego oraz pierwiastek mateczny w jednym. Resztę zespołu stanowią mężczyźni, czyli Maciek ZUCH Mazurek - grafik, autor komiksów z części trzeciej i Łukasz Kielban - twórca męskiego wprowadzenia do książki.

Nie ma bata, z pewnością powiem coś obrazoburczego, bo powszechnie przecież wiadomo, że mam tylko część uzębienia i język mi wylata w najmniej spodziewanych okolicznościach. Będzie się działo, szykujcie pupy.