1738

Rozdział przeszedł.

- O to, to jest dobre! Jak na to wpadłaś?
Wyraźnie złapałam tekst, którego fabryka nie tyka.
- Znalazłam taki amerykański artykuł i wydał mi się mądry. Ale działałam na wyczucie.
- Świetne ujęcie. Bardzo mi się podoba. Przemyślane. Mądre.
No cóż... Też mi się podobało, więc nawet go rozumiem. Jak to się stało, że nikt do tej pory nie natrafił?

- Słuchaj... - Szef odwiesił się po chwili milczenia. - Skąd brałaś materiały do podsumowania? Jest znakomite.
- Z głowy. Akurat to napisałam bez posiłkowania się literaturą.
- Nie wiem doprawdy, co mam o tym myśleć. Pracujesz tu pięć minut, a piszesz, jakbyś się na tym znała od lat. Poruszające. Ty naprawdę rozumiesz, o co chodzi! I to całkowicie bez wykształcenia kierunkowego!
Ano staram się. Nie mówiłam, że jestem robotem wieloczynnościowym?

***

- Poszukałam dziś hodowli. I wyobraź sobie, że jest w Katowicach - oznajmiłam Prezesowi.
- Świnek?
- Piesków.
- No to będziemy mieli grubasa. Drogie?
- Znośnie. Poza tym czytam dużo o rasie. Zasadniczo piszą, że leniwe bydlaki. I charakterne. Nadają się do pilnowania obejść, a przy tym nie są zbyt pyskate.
- Rozumiem, że trzeba będzie gada wychować - westchnął.
- Coś ty, Zośka go wychowa. A poza tym - jakim wyzwaniem może być ułożenie psa z charakterem, gdy wychowało się pierdyliard kotów?!

***

Wygląda na to, że pisaniem zarobiłam na psa. Mój pierwszy życiowy konkret z pisania. Z przyjemnością przyjmę kolejne zlecenia.