1746

Trochę jestem zażenowana.

Topowym daniem u nas w domu są jednogarnkowe wariacje wokół papryki, pomidorów, cebulki, pieczarek i czosnku z piersią z kurczaka. Czasem, gdy poniesie mnie melanż, dorzucam doń cukinię albo seler naciowy, bakłażana czy co mi tam pod rękę podejdzie. Dziś pierś z kurczaka wymieniłam na suchą krakowską z indyka (Pikok robi wędliny, do których wchodzi np. 140 g mięsa wyłącznie! drobiowego na 100 g kiełbasy - i to jest normalne rozwiązanie, IMHO). Czasem surowe pomidory zamieniam na krajane z puszki - mniej roboty.

Ile bym nie zrobiła - zeżrą jednego dnia.

Pomyślałam kiedyś, że pożyczę od mamy taki wielki sagan, nawalę tam kilogramy produktów i poczekam na efekty. Jeśli pochłoną przez 24 godziny, to wymiękam.
Nie rozumiem fenomenu.
Ale faktycznie, jest smaczne i mało roboty.

PS Dziś za krojczego robi Prezes. Oświadczyłam, że idzie mu tak dobrze, że może ze mną zamieszkać. Przyjął entuzjastycznie.
PS 2 Jest zadowolony z siebie do tego stopnia, że stoi i kręci w garze.
PS 3 Zapomniał dodać czosnku i posunął się do siekania, bo uważa, że siekany jest lepszy niż przepchnięty przez praskę. Muszę go częściej eksploatować - stanowisko szefowej kuchni, która wydaje polecenia i jest odpowiedzialna wyłącznie za doprawianie, bardzo mi leży.

Update
Eksperymentuję ostatnio z kuminem.
Bardzo.
I dorzuciłam szczodrą garść makaronu.
Owszem, też.