1582

Poniedziałek.
Pobudka o 4.50.
Rześko.

Przypomniało mi się, że w zeszłym tygodniu miałam napisać parę słów na temat, który toczy mi pianę z ust. I byłabym zapomniała, ale świat przypomniał mi natychmiast w poniedziałkowy ranek.
Rzecz jest nośna, więc tknę ją zaledwie.

Stosunkowo niedaleko mojego domu, jedną z dróg do pracy przecina torowisko tramwajowe. Oczywiście stoi tam sobie znak STOP, ale jest również sygnalizacja świetlna, charakterystyczna dla torowisk, czyli migające żółte - na zmianę z czerwonym, gdy jedzie tramwaj. WSZYSCY stają na tym stopie. Wszyscy oprócz mnie. Kupię sobie dubeltówkę i im wytłumaczę.

Co za kmioty.

W piątek jechałam z pracy (a podkreślam, że urwałam się godzinkę wcześniej, bo już mi sie naprawdę nie chciało) za jakimś wyjątkowym idiotą w mercedesie. Trudno mi wprost zliczyć, ile przepisów złamał po drodze i w ilu miejscach zachowywał się absolutnie debilnie. Przykładem niech będzie hamowanie w KAŻDYM szczycie zakrętu. Dojechaliśmy do torów. I co? I oczywiście stanął. Po czym ruszył, a ponieważ za torami nie było miejsca do kontynuowania jazdy, zatrzymał się na środku tych torów. Następnie dojechał do kolejnych świateł i przejechał przez skrzyżowanie na czerwonym.

Chcę zostać policyjnym tajniakiem.
Będę milionerę.