1655

Muszę kiedyś zrobić zdjęcia drogi, którą jadę od pracy. To nie jest najłatwiejsze, bo zwykle się spieszę, a i stanąć na poboczu nie jest łatwo. Jednak ponieważ droga ta jest urokliwa, to się postaram.

Mieszkam, jak wiadomo, w stosunkowo dużym mieście, w środku aglomeracji. Dla mnie standardowym widokiem jest miejska infrastruktura oraz, ponieważ to Śląsk, także przemysłowa. Absolutnie nie jest tak, że mamy tu betonową pustynię (najgorszy pod tym względem jest chyba Bytom, ale też odosobniony) - czarny Śląsk jest zielony jak mało które miejsce w Polsce. A mnie ta zieloność zachwyca niezmiennie, zwłaszcza gdy wiosną eksploduje, jakby ukradkiem, nocą drzewa pękały od nadmiaru radości życia.

Mam kilka ulubionych zakrętów zza których niespodziewanie wyłaniają się zachwycające widoki. I to zarówno w jedną, jak w drugą stronę. Ale jest jeden - najulubieńszy. Najpierw przez jakiś czas jadę drogą wśród drzew. Ich liście dość skutecznie zasłaniają drugi plan. Drzewa lekko pochylają się nad drogą, jakby zaciekawione, kto nadjedzie zza zakrętu. W pewnym momencie, całkiem niespodziewanie, drzewa się kończą i przed oczami kierowcy ukazuje się widok, zapierający dech w piersiach. Jak okiem sięgnąć, ciągnie się pole rzepaku. Bujna, nasycona, dojrzała żółć, od której wprost nie można się oderwać. W środku przeszło stutysięcznego miasta! Zawsze mam ochotę zatrzymać się tam, wysiąść z samochodu i wleźć w szkodę. Myślę, że powinnam to zrobić dziś, bo mam na sobie intensywną, kobaltową sukienkę. Widok byłby pewnie powalający.

Lubię tu mieszkać. Śląsk od lat nie jest taki, jak dawniej. Zamknięto większość zakładów, generujących zanieczyszczenia, nie ma więc już smogu, latającej sadzy i wszechobecnego brudu (tak, mam zastrzeżenia do pracy służb oczyszczania miasta, ale to zupełnie inny temat). Jeśli komuś zależy - odnajdzie dziesiątki, setki miejsc, które bez trudu można nazwać dziczą. Nieomalże w centrach miast.
Trzeba też uważać, by w trakcie spaceru nie rozdeptać lochy z młodymi, nie potknąć się o lisią rodzinę lub nieopatrznie nie zagalopować na grzbietach saren. Możecie mi nie wierzyć - jednak w swojej opinii nie jestem odosobniona. O ile dobrze pamiętam, Katowice okazały się pierwszym lub drugim najbardziej zielonym miastem w Polsce.