1689

Coś niesamowitego.
Przyszłam do domu, zjadłam obiad, wypiłam zrobioną przez Prezesa kawę, usiadłam w fotelu i... Po jakimś czasie przebudziłam się, więc ostatkiem sił przegramoliłam na kanapę. Otwarłam oczy o 22.50. Wiem, bo spojrzałam na telefon. Spałam 3,5 h. I wcale nie jestem radosna, jak skowronek. Ale posiedzę trochę przed położeniem się do łóżka.

***

Blogosfera, choć mój wniosek może wynikać z błędnych założeń, bo badań statystycznych nie znam, jest dość silnie sfeminizowana. Uważam to za zwycięstwo ducha nad materią, bo może sobie Kiełbasińska* opowiadać, że kobiety mają pół mózgu, opcjonalnie wcale, ale życie pod tą skorupa toczy się swoim torem**.

Mam szczęście*** co rusz natrafiać w tej blogosferze na kobiety mądre, wykształcone, o wyjątkowo ugruntowanej wiedzy z wielu dziedzin. Nie trzeba mi nikogo egzaminować - styl pisania, dobór słownictwa, tematów i przykładów mówią same za siebie. I wcale nie chodzi mi o to, że ktoś ma habilitację z Prousta**** albo w ogóle jakiś doktorat. Chodzi natomiast o myślenie i wyciąganie wniosków.

Mam ci ja swoje typy najulubieńsze, do których - z uwagi na dobór tematyki choćby - należą na przykład snafu czy naima*****. Mam ulubione blogi rodzicielskie, choć ten rys leży już naprawdę daleko, więc sam w sobie interesuje mnie średnio, ale sposób oglądu rzeczywistości, zręczne pióro, dystans do siebie i poczucie humoru, co rusz przywabiają mnie do nowych notek - wręcz nie wyobrażam sobie, nie być na bieżąco (nie będę oryginalna: a to Kaczka, a to Kruszyzna, czy też, dajmy na to, Chuda, że o innych nie wspomnę). Są też blogi, które zaczęłam czytać w czasach zaginionych w pomroce dziejów, a moja relacja z autorkami wyewoluowała w odmienne byty (pewnie się nikt nie domyśli, że chodzi o drugą-mamę, martuuhę lub, np., odwodnika). Jest wreszcie grupa, interesująca mnie społecznie (o autorkach w relacjach osobistych nie wspominam jedynie przez grzeczność): Preclowa dajmy na to, Agnieszek dajmy na to, czy w końcu "wynaleziona" niedawno Ania od niewyczuwalności. Dajmy na to.

Są oczywiście blogi podobne do mojego, czyli niesprofilowane (refleksje na temat życia w ogóle). Zmorka, dora, idiomka, Zimt i torebka, pandeMonia, nie-codzienna i fidrygauka. Wszystkich wymienić nie sposób, więc niech się niewymienione nie obrażają. Wszakże wiecie, że czytam. Ba! Mało tego! Zawsze mam coś do powiedzenia. Szczególnie, gdy się nie znam.

Wydaje się, że to dużo. Jednak magiczne narzędzie, jakim jest blogroll, pozwala mi poświęcić na te wycieczki zaledwie kilka minut dziennie.

Ale do czego ja... Aha! Czy się to komu podoba, czy nie, czy się kto na to godzi, czy w końcu odsądza moją płeć od czci, wiary, a zwłaszcza rozumu... nadchodzi era kobiet! My tu zawsze byłyśmy, ale wreszcie dorwałyśmy się do głosu. A to trudno zahamować. Postępu, Drogie Państwo, nie zatrzyma niczyja głupia gadka, bierny i czynny opór, plucie, szczucie i mielenie ozorem po próżnicy. Tu zaszła zmiana! Czas się z nią pogodzić i ją zaakceptować.

Inaczej nie będzie. I już.

PS Magdalena Środa na swoim fejsbukowym profilu odsyła do strony Kongresu Kobiet, gdzie wyszczególnia się kandydatki do Europarlamentu, które uznają, promują i deklarują, że będą wcielać w życie najważniejsze założenia, przez Kongres wypracowane. Tym samym zrobiła dzień mojej trzyosobowej - uprawnionej do głosowania rodzinie. My już wiemy, na kogo oddamy swoje głosy.
A Wy?



* Albo i inne Korwiny.
** Można się nie zgadzać. Sądzę, że było wielu, którzy za cholerę nie wyrażali zgody, by Ziemia była kulą.
*** Choć może obracam się w specyficznych kręgach.
**** Może i ma, nikomu nie żałuję.
***** Koniecznie przeczytać ostatnie notki.