1699

I żeby mi tu nie było żadnych nieporozumień, oświadczam: TO WSZYSTKO PRZEZ NAIMĘ.

Ona mi kazała. W dodatku są na to dowody w formie pisemnej (zrobiłam printscreeny, żeby nie mogła się wymiksować). Trochę obarczam również pandeMonię - taka była chętna do przyklaskiwania, że trudno to pominąć. Więc gdy dziś nad ranem przyszedł do mnie mail, rozpoczynający się od słów: "Wybrany produkt jest ponownie dostępny na naszej stronie...", to już nic nie mogłam poradzić.

Kiwiąc się na taboreciku kuchennym w stroju niedbałem (źródło: Wiech), z zębami, które nie zaznały szczoteczki, raz po raz ziewając, zrealizowałam zamówienie z karty kredytowej. A zaznaczam, że przepisanie tysiąccyfrowego numeru karty (normalnie każda cyfra inna) przed szóstą rano jest nie lada wyczynem.

Zdążyłam. Były ostatnie*. Nie wiem, jak oni to robią.

Te również mają imię. Mianowicie Mel Mel Raspberry. Ładnie. Oczywiście wyjaśniam, że spieszyłam się wielce, gdyż mię kosztowały 220,00, a nie - dajmy na to - pińcet. I to jest, w przeciwieństwie do Lady Dragon, obuwie na co dzień. A wiem, że cholerstwo wygodne, jak mało co, bo se w sklepie stacjonarnym byłam wzułam i już nie chciałam zzuć. Ale były droższe. O dwie paki.

Mogę pozwolić powąchać, gdyby kto był chętny.

Wierzę, że przygalopują do mnie w jakimś czasie nieodległym. Tym razem z drugiego krańca Kanału La Manche. Tego, co to karmi przyzwoicie, a nie jakimś syfem z groszkiem. Nawet mi to odpowiada, aczkolwiek sprawdzimy, czy Francuzi rzeczywiście tacy wyluzowani, czy też dla odmiany spakują i dostarczą.

Dziękuję za uwagę.

PS Piękne, c'nie?


* W moim rozmiarze.