1702

Dojechałam.

Sama się mianowałam (no, dobra, z niewielkim wsparciem martuuhy) absolutnym miszczem świata. Od wysiąścia z samochodu zgubiłam się już dwukrotnie, a przecież zaledwie wczoraj martuuha przysłała mi SMSa, liczącego bez mała 5000 znaków i zawierającego dokładny opis podróży (np. obróć się w lewo, taaaaak, tylko w to drugie lewo). Niemniej stwierdzono pocieszająco, że choć na georgrafii znam się jak, nie przymierzając, kura na lotach kosmicznych, to posiadam jakieś drobne zdolnosci w postaci rozpoznawania architektury różnych okresów. No i to potrafi obudzić moje zaniepokojenie. Bo gdy mam otrzymać secesyjną kamienicę, a funduję sobie w to miejsce neogotycki kościół - zatrzymuję się i po kilku zaledwie minutach dochodzę do wniosku, że mi kaman o coś innego. A potem jakoś leci.

W każdy razie dotarłam do miejsca, które było mi przeznaczone i teraz chłonę Atmosferę. I nawet się z Wami podzielę, bo nie jestem przesadnie oszczędna. O, proszę:

Mam tu, co nie bez znaczenia - bo na zewnątrz ziąb, jak jasna cholera i w dodatku deszcz - ciepełko, mięciutką kanapę z poduszkami, internety za free i...

Może bym nawet coś zjadła, ale obawiam się, że jeśli nie będę pożądała obiadu w postaci płucek na kwaśno, które martuuha gotuje od dwóch miesięcy, to ona wystawi mnie wraz z walizką na korytarz. A tego byśmy nie chcieli. Znaczy... my byśmy nie chcieli, bo z Wami to nie wiadomo.

A co tam w reszcie Polski oraz za jej granicami?